De meeste mensen die ook maar een beetje bekend zijn met Sparks zullen de basis inmiddels wel kennen: Hoe de Californische broers Ron en Russell Mael, beiden student aan de UCLA, eind jaren zestig samen muziek begonnen maken, aanvankelijk onder de naam Halfnelson. Hoe hun Top Of The Pops-debuut met ‘This Town Ain’t Big Enough For Both Of Us’ een generatie versteld deed staan en hen bijna een nr. 1 in de UK-hitlijsten opleverde.

Hoe hun carrière vele fasen doorliep, waaronder (maar niet beperkt tot) art rock, glam, big band swing, electro-disco, new wave en synthpop, en samenwerkingen met Todd Rundgren, Les Rita Mitsouko, Tony Visconti, Franz Ferdinand en Giorgio Moroder. Hoe de invloed van ‘the greatest band you’ve never heard of’, of ‘your favourite band’s favourite band’, erkend werd door opeenvolgende generaties artiesten van Joy Division tot Duran Duran tot Depeche Mode tot Bjork, ezovoort. En hoe hun invloed in de muziekwereld niet kan niet worden overschat . Zoals superproducer Jack Antonoff onlangs verklaarde: “All pop music is re-arranged Sparks“.

Hun studioalbums ‘Hippopotamus’ (2017) en ‘A Steady Drip, Drip, Drip’ (2020) bereikten beide nr. 7 in het Verenigd Koninkrijk en ontvingen wereldwijd lof. De gelauwerde documentairefilm ‘The Sparks Brothers’ (2021),geregisseerd door Edgar Wright (Shaun Of The Dead, Hot Fuzz, Baby Driver), bracht Sparks op een ongeziene manier onder de aandacht.

In 2024 brachten ze hun 27e studioalbum uit, de originele opnames van Annette uit 2013 uitgevoerd door Ron en Russell, met de sopraan Rebecca Sjöwall die de rollen van Ann en Annette op zich nam. Hun liefde voor film als kunstvorm voortzettend, hebben Ron en Russell een nieuw muzikaal epos geschreven, getiteld X-Crucior, dat in ontwikkeling is bij Focus Features en geregisseerd zal worden door John Woo.